SLIDES

Slideshow

1 / 6
2 / 6
3 / 6
4 / 6
5 / 6
6 / 6

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένη μου πατρίδα /// Kειμενο της Ντινας Εξαρχου-Τσιγκουνη

Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένη μου πατρίδα
 
 
          ΄Εχω τρεις πατρίδες.
           Η μία είναι η Ήπειρος.
           Η πατρίδα της καταγωγής μου.
           Το αίμα μου.
           Τα γονίδιά μου.
           Ήπειρος "βαρειά"!
           Μια ανάσα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα.
           Ζωντανοί, πυρωμένοι από νειάτα μού την κληροδότησαν οι γονείς (και οι δύο Ηπειρώτες).
            Ήθελα δεν ήθελα, αποδέχτηκα την κληρονομιά και ποτέ δεν πήραν τα μυαλά μου αέρα για τους Ηπειρώτες ευεργέτες της Ελλάδας, για τους Ηπειρώτες μαέστρους της οικοδομικής τέχνης (και ο παππούς μου τέτιος μαέστρος ήτανε) ,για την Ολυμπιάδα την Ηπειρώτισσα μάνα του Μεγαλέξανδρου, για τα Γιάννενα που ήταν κάποτε "πρώτα στ΄άρματα, στα γρόσια και στα γράμματα".
            Μόνο το ηπειρώτικο κλαρίνο με "ξεσηκώνει" όταν το ακούω και οι Πωγωνίσιοι ψυχαναλυτικοί χοροί, όταν τους χορεύω, αδειάζουν την ψυχή μου από όλα τα κακά του κόσμου!
            Η δεύτερη πατρίδα μου είναι η Αθήνα, η Πλάκα, εκεί που γεννήθηκα και το πανέμορφο (κάποτε)  Μαρούσι, όπου μεγάλωσα, έζησα μόνιμα μέχρι πέρυσι, αποδέχτηκα, ήθελα δεν ήθελα, τα τούβλα και τις τσιμεντόπλακες της γονικής παροχής και με μια άκρατη επιπολαιότητα έριξα κι εγώ από πάνω κι άλλα τούβλα κι άλλες τσιμεντόπλακες!
            Ούτε και γι΄αυτή την πατρίδα πήραν τα μυαλά μου αέρα κι ας είναι πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους η Αθήνα κι ας είναι βόρειο "καλό" προάστειο και γενέτειρα του Σπύρου Λούη το Μαρούσι.
            Η τρίτη πατρίδα μου είναι η πατρίδα της καρδιάς:
            Η Λακωνία.
            Η αγαπημένη μου.
            Αυτή δεν μου την κληροδότησαν.
            Δεν μου την έκαναν γονική παροχή.
            Δεν μου την επέβαλαν.
            Δεν με υποχρέωσαν να την αποδεχτώ.
            Μου την έκανε δώρο ο σύντροφος της ζωής μου.
            Σαν δαχτυλίδι αρραβώνα.
            Σαν ανθοδέσμη γάμου.
            Σαν τα άγρια κρινάκια που κόβει από την παραλία μας ή τα κυκλάμινα που κόβει από τον ελαιώνα μας και τα καρφιτσώνει στο πέτο της ρόμπας μου.
 
            Τη νύχτα της μετάδοσης των αποτελεσμάτων των εκλογών, που κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό ακούγοντας στην τηλεόραση ότι η Λακωνία έβγαζε βουλευτή της Χρυσής Αυγής, τη μάδησα σαν μαργαρίτα την αγαπημένη μου πατρίδα:
             "Μ΄αγαπάς...δεν μ΄αγαπάς...μ΄αγαπάς...δεν μ΄αγαπάς...".
            Το μάδημα έληξε με τη φράση "μ΄αγαπάς" κι ο Χρυσαυγίτης δεν την πήρε την έδρα στη Βουλή!
            Σ΄ευχαριστώ, αγαπημένη μου πατρίδα.
           
Ντίνα Εξάρχου-Τσιγκούνη
            

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες του προεδρου του τοπικου συμβουλιου οι...

Παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες /παραινεσεις του προεδρου του
τοπικου συμβουλιου Ελικας προς το δημο Μονεμβασιας για αντικατασταση
των καδων απορριματων  συνεχιζεται η απαραδεκτη εικονα καθε πρωι
ενας μεγαλος αριθμος καδων χωρις καπακια να ειναι τουμπαρισμενοι
με τα σκουπιδια σκορπισμενα   . Αυτο οφειλεται κυριως στα αδεσποτα σκυλια
που αναζητουν τροφη.
Δυστυχως  η διοικηση του δημου δειχνει μια συμπεριφορα απαραδεκτη
σε θεματα που αφορουν το χωριο οπως .
 1-καδοι απορριματων
2-Νομιμοποιηση Λιμανιου
3- φωτισμος λιμανιου (δυο χρονια για να μπει το κουτι του πινακα)
4- δρομος Ελικας-Μαραθια
5- διαμορφωση/ηλεκτροδοτηση χωρου αθλοπαιδιων Μαραθια
6-Αποδοχη οικιας Κας Κυριακακη προς το χωριο για οποιαδηποτε
   χρηση ηθελε χρησιμοποιηθει (εκερεμει απο προεδριας Γ Κουσουλη)
7-Ηλεκτροδοτηση γηπεδου Ελικας
8- Περατωση '' χωρου διαμονης γιατρου στο κοινοτικο μεγαρο'' το
    οποιο ξεκινησε με χρηματα των συγχωριανων.
     (θα μπορουσε να συνδραμει και ο δημος αν ηθελε αλλα.......)
9- Συστημα wi-fi internet το οποιο ποτε  δεν λειτουργησε σωστα
    παρα του οτι εδοθησαν χρηματα απο τους συγχωριανους μας/
    Πολιτιστικο συλλογο και στην συνεχεια  ανελαβε ο δημος,
    αναθετοντας σε ιδιωτη τεχνικο την ολη εργασια χωρις να
    φροντισει να λαβει τις απαραιτητες εγγυησεις οτι το συστημα
     θα παραληφθει εν πληρει λειτουργια.

Μετα την προεκλογικη περιοδο ο Κος δημαρχος δεν εχει δωσει
την παρουσια του στο χωριο για να ακουσει απο τους κατοικους  τα καλα
και τα κακα  ,  ισως μετα απο 4,5 χρονια τον ξαναδουμε
Κ ρ ι μ α    ,εαν δεν αλλαξωμε συμπεριφορες/νοοτροπιες  δεν εχωμε
καμμια τυχη ειτε σαν τοπικη κοινωνια ειτε σαν χωρα.


Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015

Η αλήθεια στον αντίποδα/// Kειμενο του Λευτερη Κουσουλη

Η αλήθεια στον αντίποδα


Υπάρχει ένα αξίωμα στην πολιτική ανάλυση που οφείλει κανείς να έχει διαρκώς στον νου του αν θέλει να κατανοήσει αυτό που βρίσκεται σε εξέλιξη στο πολιτικό μέτωπο.
Λέει το αξίωμα: Αρχίστε την αναζήτηση της αλήθειας από τον αντίποδα των λεγομένων. Ξεκινάμε λοιπόν την αναζήτηση της αλήθειας αμφισβητώντας τα λεγόμενα.
Κάθε πολιτική παρουσία, κάθε ρόλος και κάθε συμμετοχή στον δημόσιο χώρο και οπωσδήποτε κάθε διεκδίκηση της εξουσίας συγκροτούνται με τον λόγο και διά του λόγου. Ολα χτίζονται με την πρώτη ύλη των λέξεων.
Ολα χτίζονται μέσα από τη διακήρυξη, όλα δομούνται γύρω από μια «διήγηση» του μέλλοντος. Αυτό ήδη κινδυνεύει να μας εγκαταστήσει σε μια παγίδα.
Ετσι, λοιπόν, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, βρισκόμαστε κοντά σε έναν κατακλυσμό μελλοντοστραφών λέξεων που σκοπό έχουν την κατασκευή μιας πραγματικότητας απέναντι στην ίδια την υπόστασή της. Παρατηρώντας το ξεδίπλωμα της προεκλογικής αναμέτρησης βλέπει και ακούει κανείς σε κάθε στροφή στοιχεία που, ενώ προβάλλονται ως επεξήγηση, λειτουργούν ως υπονόμευση της ίδιας της συνείδησης της πραγματικότητας. Και φυσικά ισχύει για όλες τις πλευρές. Για όλους τους εκφωνητές του λόγου, μόνο που όσο εγγύτερα βρίσκεται κανείς στην εξουσία τόσο πιο συχνά διολισθαίνει στην απλοποίηση και στην απλούστευση. Και έτσι περιγράφοντας τον κόσμο απομακρύνεται και απομακρύνει από την αλήθεια.
Πρόκειται για μια επιλογή. Αυθόρμητη και συνειδητή, συνειδητή και αυθόρμητη ταυτόχρονα, επιλογή παραπλάνησης. Επιδιώκει να οδηγήσει τα πράγματα σε έναν στόχο, όχι μόνο ασαφή αλλά και συχνά αποκρυπτόμενο.
Από τον αντίποδα των λεγομένων ξεκινάμε λοιπόν. Και όπως έχω ξαναγράψει στις σελίδες αυτές, κυβερνήσεις σωτηρίας δεν υπάρχουν, κυβερνήσεις δοκιμασίας υπάρχουν.
Μας το έχει διδάξει η Ιστορία που καθώς τη γνωρίζουμε, αν τη γνωρίζουμε, μας τοποθετεί, είτε θέλουμε είτε όχι, στον αντίποδα της τρέχουσας πραγματικότητας, που καλό είναι να την κατανοούμε προτού γίνει παρελθόν και ιστορία.
Οι σημερινοί πολιτικοί συσχετισμοί είναι αποτέλεσμα της εκλογικής κατακρήμνισης των παλαιών σχημάτων. Και αν στο παρελθόν όποιον βρισκόταν στον αντίποδα των λεγομένων εκείνης της εποχής τον παρέσυραν οι χείμαρροι των ψευδαισθήσεων, σήμερα γίνεται υπό το φως της ίδιας της πραγματικότητας πιο χρήσιμη κάθε φωνή και κάθε στάση που συνειδητά θυμίζει την αξία του «κόντρα στο ρεύμα».

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΑ///// κΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ Λευτερη Κουσουλη

Μέσα στην αναζήτηση αλλά και τη σύγχυση των ημερών, η λέξη «φόβος» διεκδικεί πρώτη θέση. Λέξη εύκολη, καθημερινή. Λέξη που εντυπωσιάζει. Στρατολογείται στην πολιτική μάχη από αντίπαλες πλευρές. Φοβίζουν και εκφοβίζουν, ακούμε. Και ο καθένας τοποθετείται στην επιθυμητή θέση, κατά πώς αντιλαμβάνεται το νόημα της λέξης και επιλέγει κυνικά τη χρήση της.
Η αντίληψη που υποστηρίζει ότι ο φόβος καθορίζει την εκλογική συμπεριφορά, είναι αβάσιμη και αθεμελίωτη. Οπωσδήποτε υποτιμητική. Η χρήση της λέξης είναι λάθος. Για άλλα θέλουν να μιλήσουν οι πρωταγωνιστές και άλλα λένε. Ας τους βοηθήσουμε λοιπόν να ανακαλύψουν το νόημα της έννοιας. Και ίσως στο μέλλον να στέκονται με μεγαλύτερο σεβασμό απέναντι στους πολίτες-ψηφοφόρους.
Υπάρχει ένας χρήσιμος φόβος. Είναι ο φόβος που έχει παραλληλία με τον πόνο. Αυτό που μας προειδοποιεί και, ως τέτοιο, μας προστατεύει. Πρόκειται για την ανησυχία που γεννά η πραγματικότητα. Για την κατάσταση της εγρήγορσης στην οποία μας θέτει. Για την περίσκεψη που γεννιέται από τα πράγματα. Για το στοχασμό που προκύπτει από τη συνείδηση.
Σπουδαιοφανείς αυτοπροβαλλόμενοι συντελεστές της πολιτικής ζωής, ζουν στην αυταπάτη ότι μόνο αυτοί γνωρίζουν, αυτοί κατέχουν την αλήθεια της ζωής και των βιωμένων συνθηκών και ως εκ τούτου διατηρούν και τον τελευταίο λόγο περί απειλής και φόβου. Οι κοινοί θνητοί είναι κατά τη γνώμη τους απλώς τα υποχείρια του φόβου. Έτσι, μπορούν ευκολότερα να τους εντάσσουν στα πολιτικά τους σχέδια.
Υπάρχει και ένας παραλυτικός φόβος. Ο φόβος που απονεκρώνει. Που παραλύει τη σκέψη και τη συνείδηση. Που μας καθιστά υποκείμενα των συνθηκών. Που μας αφαιρεί κάθε δυνατότητα αντίδρασης και μας αποστερεί κάθε βούληση μάχης. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμβαίνει καμιά φορά στην ιστορία, αλλά πιο σπάνια από ό,τι υποστηρίζουν οι κατά καιρούς διεκδικητές της αλήθειας. Ο άνθρωπος στη διαδρομή του τον έχει αποκρούσει.
Υπάρχει ένα ερώτημα, που, νομίζω, συμπληρώνει τα παραπάνω. Ποιος είναι ο υπέρτατος παρατηρητής και ποιος τον διόρισε να λειτουργεί ως ο τελικός κριτής των συμπεριφορών και των στάσεων; Ποιος κρατάει στο χέρι τη ρομφαία της αλήθειας, που θα ταξινομήσει τους ανθρώπους σε άφοβους και φοβισμένους, σε τολμηρούς και γενναίους μπροστά στην κάλπη;
Η χρήση των λέξεων στην πολιτική αναμέτρηση, πέρα από το ουσιαστικό τους νόημα, κρύβει μια πρόθεση παραπλάνησης. Και επειδή οι άνθρωποι, ως φορείς συνείδησης, είναι πάντα στο βάθος υποψιασμένοι, προσπερνούν τις παγίδες των λέξεων. Έτσι θα τις προσπεράσουν και στις εκλογές τις 25ης Ιανουαρίου. Η δύναμη του αυτοπροσδιορισμού των ανθρώπων είναι πέρα από κάθε φόβο. Οι άνθρωποι δεν φοβούνται με την έννοια που το προσεγγίζει κάθε εξουσιαστική αντίληψη. Αν τελούσαν υπό το κράτος του φόβου, θα ‘μασταν ακόμη στα σπήλαια.

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Κoiνωνικα ===Απεβιωσε η Σοφια Τσιγκουνη -Λαζαριδη

Απεβιωσε η Σοφια Τσιγκουνη-Λαζαριδη σε ηλικια 80 ετων
(Μητερα του Οδυσεα Λαζαριδη)
Τα θερμα μας συλληπητηρια στην οικογενεια της

Καλη χρονια .....

Καλη χρονια ευτυχισμενο το νεο ετος  υγεια και αισιοδοξια
για καλυτερες ημερες